Wszechmogący, część 4 z 4

Dusza chce używać umysłu i ciała, żeby eksperymentować z tym, co tu jest. Ale jeśli umysł i ciało nie są w nastroju do współpracy, albo nie są na zbyt wysokim poziomie, to dusza wciąż opiera się na tej informacji, i wiąże się razem. I tak właśnie nie jesteście wyzwoleni. To jest tylko umysł w tym problem. Kedy więc medytujecie dobrze, głęboko, odlatujecie od umysłu na ten moment. To właśnie dlatego doświadczacie głębokiego szczęścia, którego i tak nie potraficie opisać. Moment, kiedy nagle unosicie się w samadhi, to jest po prostu coś niezwykłego. I jeśli robicie to w każdej chwili, w każdy dzień, wtedy dusza przyzwyczai się znowu do wolności. To tak kiedy śpi. Kiedy śpimy, ponieważ dusza jest zmęczona, chce wyjść na zewnątrz. I w tym czasie jest wolna. Ale w ciągu dnia, musi podążać za umysłem, zobaczyć, co się dzieje, albo próbować pokierować umysłem. Ale umysł cały czas dostarcza złą informację.

Jeśli więc medytujecie, wiecie jak wydostać się z umysłu i nie potrzebujecie go. A dusza będzie się mu przyglądać, dusza, sama czy sam, wtedy może kierować umysłem bardziej prawidłowo, co ma robić, zamiast opierać się na nieprawidłowej informacji czy nawet prawidłowej informacji dostarczanej przez umysł. Dusza jest bardzo delikatna, bardzo piękna. Dusza nie rozumie, komplikacji, brudu tego świata. Ale to dlatego umysł jest dobry. Umysł cały czas dostarcza informacji, w które wierzy dusza. Lepiej więc, jeśli dusza wydostaje się z umysłu i kieruje, zamiast podążać za umysłem.

Tak więc kochani zwracajcie na to uwagę. Ciało potrzebuje jedzenia. Dusza, duch potrzebuje mocy medytacji dla wzmocnienia, by pójść do góry! Naprawdę, proszę, nawet jeśli jesteście w codziennym otoczeniu, nadal możecie utrzymywać umysł w stanie koncentracji. Nadal możecie! Jeśli tylko tego będziecie chcieli, nic nie będzie w stanie was rozproszyć. Może trochę, ale nie na długo. Musicie wznieść się na taki poziom, gdzie nic was już nie będzie rozpraszać, a nawet jeśli, to będzie to tylko jak kurz na waszych ubraniach, strzepniecie je, i już nie ma. Nie jak błoto, które przylgnęło do waszego ciała i oblepia wam skórę. To coś innego.

Proszę więc, jeśli macie jakieś bardzo ostre pytania albo takie w rodzaju kłótliwych czy prowokujących, czy też wyzywających, proszę, najpierw zapytajcie siebie: „Czy to pytanie naprawdę mi służy? Czy to na pewno jest właściwe pytanie? Czy ja po prostu bla, bla, bla, żeby zwrócić na siebie uwagę, czy też dać upust mojemu społecznemu zachowaniu na kimś, czy nawet na Mistrzyni?” Tylko dlatego, że mieszkacie w takim społeczeństwie, w brudnym otoczeniu i przyjechaliście tutaj, nie oczyściwszy się, po prostu obrzucacie brudem innych czy nawet Mistrzynię. Tylko dlatego, że do tego przywykliście, czy dlatego, że jesteście źli w środku na coś i po prostu wyrzucacie to z siebie. To dla was bezużyteczne, nawet jeśli wam na nie odpowiem, i nawet jeśli to zrozumiecie. To wszystko jest wciąż na poziomie intelektualnym. To nie jest prawdziwa rzecz.

Nawet tutaj, przychodzę tutaj nie po to, żeby do was mówić, naprawdę, nawet nie po to, żeby odpowiadać na wasze pytania, i nie po to, żebyście myśleli, że Ja naprawdę rozumiem wszystko we wszechświecie, czy też, że naprawdę jestem niezmiernie elokwentna. To nie to. Po prostu to moja obecność jest dla was darem. Cokolwiek mówię, jest to po prostu po to, żebyście się na mnie skoncentrowali, czy żeby trochę zrelaksować wasz umysł. Po prostu moja obecność jest najlepszym wykładem, jaki mogę wam dać.