“Хайр бол жинхэнэ хүмүүний сэтгэлийн гэрэлт цамхаг билээ,” 9 цуврал лекцийн 6-р хэсгийг

Хүүхдээ байхад маань нэг дүриэн жимс гэр бүлээрээ хувааж идсэнийг санаж байна. Хүн бүр нэг ширхгийг авна, байвал шүү дээ, заримдаа бүр ч багыг авна, учир нь тэр улс орнуудад ихэнх хүмүүсийн хувьд энэ жимс их үнэтэй, тансаг хэрэглээ. Гэвч миний нохой-хүн ийм жижиг нь, Ши Зү эсвэл Малтиз, жижиг Малтиз шиг хэмжээтэй байж бүтэн дүриэн ганцаараа шууд идчихдэг. Өөрт тань дүриэн байвал тэгээд л түүний найз болно, ядаж л дуусах хүртэл нь. Тэгээд дараагийн дүриэн болтол баяртай гэж хэлэх ямар ч ёс суртахуун түүнд байхгүй.

Зураг татаж авах